چکیده:
پرسش اساسی در هنر دینی ماهیت و سرشت آن است. آیا میتوان مرز متمایزی میان هنر دینی و هنر غیردینی بهوجود آورد؟ چه مشخصه هایی در هنر دینی وجود دارد که آن را از هنر غیردینی متفاوت میسازد؟
برخی اعتقاد دارند هنر کمالگرا که منبعث از تعالیم دینی بوده و سبب شکوفایی و بالندگی استعدادهای ناب و پاک انسانی گردد، هنردینی است در مقابل هنری
که برخاسته از تلذذ، تعیش، دنیازدگی بوده و در خدمت ابتذال، شهوت و خشونت باشد، هنر غیردینی است. گروهی دیگر بر این باورند که هنر حقیقتگرا هنر دینی است و هنر ابتذال گرا هنر غیردینی است. دسته سوم تأکید دارند هنری دینی است که دارای خاستگاه نظری و معرفتی دینی بوده و بنیادهای تئوریک این هنر، منشأ در دین و تعالیم دینی داشته باشد به نحوی که غایت آن الهی و آسمانی بوده و متضمن سعادت دینی انسان و جامعه گردد. هرچه غیر از این باشد، نمیتوان بر آن اطالق هنر دینی کرد. این پژوهش میکوشد تا ضمن بررسی تعریف هنر، هنر دینی و معیارهای تمایزهنر دینی و غیردینی، ویژگیهای اساسی هنر دینی را پژوهش و تبیین نماید.
