دانشنامه علایی ابن سینا شاهکار زبان فارسی در فلسفهاسلامی است، از این رو، چاپ دوباره آن و حتی چاپهای چندین باره آن با شرح و تصحیح های تازه و روزآمد نه تنها جای توجیه دارد که ضرورتی جدی و حیاتی است. چنانکه در بالا یاد شد دانشنامه علایی به همت دانشمند فقید محمد معین تصحیح شده است. ولی این تصحیح و دیگر تصحیح های این کتاب کاستی های فراوانی دارد. یکی آن که چنین تصحیح هایی تنها برای عده ای معدود از متخصصان و نسخه شناسان مناسب و سودمند است. در تصحیح مرحوم معین اختلاف های موجود در تمامی نسخه ها در پانویس کتاب آمده است و خواننده خود می بایست با تطبیق و مقایسه آن اختلاف ها دست به انتخاب بزند و چه بسا در این انتخابها به راه خطا برود. بنابراین وظیفه هر مصححی که به تصحیح کتاب هایی از این دست می پردازد این است که علاوه بر آوردن نسخه های متعدد خود با پژوهش دقیق و ذوق ادبی دست به انتخاب بزند و متنی ویراسته تر و پیراسته تر از نسخه های موجود عرضه کند. بویژه، در تصحیح زنده یاد محمد معین از رساله منطق دانشنامه علایی بسیاری غلط های آشکار دست نخورده مانده اند. برای نمونه، واژه «مشهودات» به جای «مشهورات» در صفحه ۱۲۰ کتاب مزبور به غلط به کار رفته است. مصحح از این غلط آگاه است ولی آن را دست نخورده در متن باقی گذاشته است. یا «فضولیات» به جای «فضولان»، «ذاک» که به غلط به جای «زاگ» فارسی به کار رفته است. وانگهی، بسیاری واژگان مهجور که در زبان فارسی امروز کاربرد ندارند، همچون، «سخته»، «زاگ»، «مازو»، «دمداری»، «زفر»، «پیداگر چندی» و مانند اینها بدون توضیح رها شده اند. مطالعه کتاب نیز به سبب رسم الخط نامنقح و نبود اعراب گذاری واژگان کهن بسیار دشوار است.

تصحیح رساله منطق دانشنامه علایی چاپ «بنیاد حکمت اسلامی صدرا» مزیت هایی دارد که آن را از تصحیح های دیگر دانشنامه علایی متمایز می کند:

نخست آنکه تمامی زیرنویس های حاوی نسخه بدلها حذف شده اند، و تنها متن دانشنامه به شیوه ای روان، خوانا و اعراب گذاری شده در جاهایی که نیاز به اعراب گذاری داشته اند در برابر دیدگان خواننده قرار داده شده است.

دوم آنکه واژگان مهجور و دشوار که خوانندگان ناآشنا ممکن است با معنای آنها آشنا نباشند در زیرنویس به کوتاهی توضیح داده شده اند.

سوم آنکه متن دانشنامه تقطیع و مَفصَل بندی شده است. رساله منطق برروی هم، شامل ۳۵ قطعه است. تک تک قطعه ها بااتکا به منابع معتبر منطقِ صوری شرح داده شده اند و در قسمت «شرح قطعه» درپایان متن اصلی کتاب گنجانده شده اند. این شرح ها، البته، برای مبتدیان و ناآشنایان به زبان منطق و فارسی دری است که در فهمِ بیشتر متن خوانندگان را یاری می رسانند. متخصصان و پژوهشگران که با آثار ابن سینا آشنایی دارند نیازی به مطالعه این بخش ندارند.

چهارم آنکه برای نخستین بار واژه نامه توصیفی ای نیز درپایان کتاب گردآوری شده است که می تواند به خوانندگان در بهره برداری بیشتر از واژگان و معادل های فارسی ابن سینا کمک کند. توصیف تمامی واژگان نیز از زبان خود ابن سینا عرضه شده است. کسانی که فرصت مطالعه سراسر کتاب را ندارند می توانند چکیده ای از مطالب کتاب را در واژه نامه توصیفی بخوانند یا اصطلاح مطلوب خود را ذیل مدخل مربوط ببینند.

سرانجام آنکه هدف از انتشار کتاب حاضر چیزی نیست جز ترغیب و تحریض خواننده فارسی زبان به خواندن اثر ماندگار ابن سینا، «دانشنامه علایی». خواندن صفحات این کتاب یکی پس از دیگری بهجت آور و نافذ است؛ در حالی که تجربه عهدهای پیشین و دنیاهای دور را در کلامی نو و طرزی تازه گرد آورده است، چیزی برتر از یک کتاب که در یک میلیون کتاب بدست می دهد.