چکیده: وحی و مفهوم الوهی آن شالوده متن قرآنی را شکل می‌دهد.۱تمامی مباحث علوم قرآنی از جمله سیاق از فروعات بحث از وحی تلقی می‌گردد و عنوان وحی هم طراز با قرآن۲و کتاب۳در تمدن اسلامی و اندیشه‌های قرآنی محسوب شد.مباحثی چون نزول،کیفیت نزول تدریجی یا دفعی،شناخت مکی یا مدنی بودن سور و آیات،محکم و متشابه، حقیقت و مجاز،وجوه و نظائر و مانند آن لزوما رابطه‌ای وثیق با تأویل و تفسیر آیات و متن قرآنی ندارد اما سیاق،تناسب و تناسق از جمله موضوعات جدیدتری محسوب می‌شوند که با ساختار زبانی و آمیخت ساختگانی معنایی در پیوند می‌باشند. اخذ و اصطیاد مفهوم روشن آیات به جستجو و پژوهش در سیاق آیات هم بسته است بنحوی که علامه طباطبایی حتی گاهی سیاق را بر اسباب نزول۴ترجیح داده و گاهی به دلالت سیاق از عبارتی عام،مفهومی خاص و معنایی متعین را تفسیر می‌کند.۵برخی از مفسران از اهمیت سیاق به نحوی یکسان در تمامی آیات و سور و تفسیر معنای آیات هم بسته بهره می‌برند۶در حالی که برخی دیگر سیاق را متعلق شروطی دانسته و تحت ضوابطی از تأثیر سیاق سخن می‌گویند
